توسعه روش تناظریابی مبتنی بر هیستوگرام برای تصاویر دارای مقیاس های مختلف

مراحل زیادی از زنجیره پردازش های فتوگرامتری به عملیات تناظریابی گره خورده است. روش تناظریابی بر مبنای هیستوگرام در مقایسه با سایر روش های تناظریابی دارای مفهوم ساده، اجرای آسان و محاسبات سریع می باشد. در این تحقیق روش تناظریابی بر مبنای هیستوگرام به شکلی توسعه داده شده است که منجر به روشی کارآمد جهت تناظریابی تصاویر با مقیاس های متفاوت شده است. روش پیشنهادی از دو بخش اصلی تشکیل شده است: بخش اول تناظریابی سریع (با دقت محدود) و بخش دوم تناظریابی دقیق می باشد. بخش اول خود به چهار مرحله تبدیل می شود. در مرحله اول بروی تصاویر ورودی پیش پردازش صورت می گیرد. در مرحله دوم هرم تصویر در مقیاس های مختلف برای تصویر ورودی که به دنبال متناظر آن در تصویر مرجع هستیم استخراج می شود. در مرحله سوم تصویر مرجع و هرم تصویر ورودی به زیر تصاویری (سلول) با ابعاد مشخص تقسیم می شود. سپس به هر سلول دو هیستوگرام با توجه به مقادیر درجه خاکستری پیکسلها اختصاص داده می شود. در مرحله نهایی از بخش اول فاصله همینگ بین سلول ها که معیار تشابه بین دو تصویر می باشد محاسبه می شود. جایی که کمترین میزان فاصله همینگ باشد به عنوان متناظر و مقیاس تصویر مرجع در نظر گرفته می شود. خروجی این بخش موقعیت تقریبی تصویر ورودی در تصویر مرجع می باشد. بخش دوم شامل سه مرحله می شود. ابتدا مقدار اولیه در مقیاس مشخص قرارگرفته و گوشه های هریس در هر تصویر استخراج می شود. سپس گوشه های متناظر با روش همبستگی آماری مشخص می-شوند. نهایتاً با روش کمترین مربعات موقعیت متناظر به دقیق ترین شکل بدست می آید. نتایج آزمایشات نشان می دهد که نرخ موفقیت این روش بروی تصاویر هوایی همپوشان با اختلاف مقیاس حداکثر 3 برابر و یا تصاویر ماهواره ای اخذ شده از دو سنجنده مختلف که حداکثر اختلاف مقیاسشان 3 برابر است بسیار مناسب است. سرعت این روش نسبت به سایر روش های تناظریابی بر مبنای هیستوگرام بالاتر است و نیز حساسیت کمتری نسبت به نویز دارد. همچنین دقت تقریباً 5/0 پیکسل بروی داده های مختلف بدست آمد.